حامد محسنی
غیبت خدا
غیبت خدا
چه سال‌های سیاهی که از وبا پر بود
حضور خیس تو در چشم‌های ما پر بود
هزار ناله‌ی بی‌پاسخ است در بغضم
که گوش‌های خداوندت از دعا پر بود
چه روزها که شبیه غریبه‌ها بی تو...
اگر چه شهر پس از تو از آشنا پر بود
سکوت پر شده در گوش‌های غمگینم
که خانه بعد تو از حرف بی صدا پر بود
تو روزهای قشنگی که در همیشه‌ی من...
تمام صفحه‌ی تقویمم از عزا پر بود
هزار قرن به دنبال پرسش آخر
کتاب‌ها همه از واژه‌ی «چرا» پر بود
چقدر مدّعی پاسخ آمده امّا
سؤال تازه میان جواب‌ها پر بود
نفس گرفت... هوای تو بی‌هوا آمد...
هوای گریه در این شهر بی هوا پر بود
شب حضور و غیاب کلاس تاریخ است
ورق ورق همه از غیبت خدا پر بود
توضیحات:
- سال‌های وبا، به رمان «عشق سال‌های وبا» اثر گابریل گارسیا مارکز ارجاع دارد.