حامد محسنی
خاطره‌ی دست‌هات
خاطره‌ی دست‌هات
نوشتم از تو، اما غصّه داره
توی کابوس از رویا نوشتن
نمی‌دونی بدون تو چه سخته
بدون قایق از دریا نوشتن
تو رفتی سمت دنیای گذشته
بدون تو توی آینده موندم
با گریه هر شب از خوابت پریدم
توی اعدام هر شب زنده موندم
تو رو حک کردمت هر جای تقویم
بدون بودنت هم موندگاری
واسه من که توو پاییزم همیشه
تو تنها معنی فصل بهاری
تو نقّاشی خوب زندگیمی
با اون موی بلند رنگ‌رنگت
با طراحی ناب خط چشمُ
با آبی‌روشنِ لاک قشنگت
توو دستم خاطرات دست‌هاته
می‌دونم که تو باهامی همیشه
دلم رو خوش کنم من به همین که
با خنده توی عکسامی همیشه