قرار ما وسط خاطرات آینده
قرار بین من و تو، طلوع آزادی
به هر کجا که پس از رفتنم گذر کردی
به هر زمان که پس از من به یادم افتادی

قرارمان گذر از هر حصار و هر دیوار
بیا به آخر بازی که وقت بردن توست
بدون خنده‌ی تو، زندگی نخواهم کرد
به شال‌گردن سرخی که دور گردن توست!

قرار بعدی‌مان در محلّه‌ی قبلی
کنار خاطره‌های شیگانشینا و تروست
کنار خانه‌ی ویران و مادرم کارلا
به هر کجا که نشان از گذشته‌ی من و توست

▪

جهنمی شده دنیا -وَ یا از اوّل بود-
به هر چه هست، چه زیبا، چه زشت، می‌سازیم
قرارمان وسط آتش و ته گودال
تو باش... در دل دوزخ، بهشت می‌سازیم

به روی خون هزاران نفر قدم زده‌ایم
خیال کن... وسط گریه‌ها دوباره بخند
قرارمان ته قصّه، میان یک رویا
که دوستان قدیمی کنارمان هستند

قرار بود که با هم... مگر نگفتی که...
چرا همیشه ته قصّه این‌چنین بوده؟!
قرار بعدی‌مان در جهان بی نفرت
که دست‌هام نباشد به خونت آلوده

قرار بعد، جهانِ بدون دیوار و...
بدون غول، بدون تفنگ و آتش و دود
بدون روز بدی که بشر به یاد آورد
حقارتی که درون قفس نصیبش بود

▪

هزار بار به آغاز ماجرا رفتم
نوار زندگی‌ام روی دور تکرار است
تفاوت است میان مسیر هر بارم
شکست خوردنم امّا شبیه هر بار است

قسم بخور که بمانی کنار فرداها
به روزهای سیاه بدون فانوسم
اگر که غول بخندد به مرگ من، این بار
به جای گریه، تو را تا همیشه می‌بوسم

قسم بخور که بمانی به خط پایانی
که خط‌خطی بکنی واژه‌های پُر غم را
به چند نسل سپردم مراقبت باشند
هدر نده همه‌ی روزهای عمرم را

تلاقی غم و عشق و تنفّر و خشمی
چقدر پُر شده از بشکه‌های باروتی!
تمام راه برایت شبیه بن‌بست است
که گم شده وسط صدهزار تابوتی

به زیر بارش باران خون نمان دیگر
قرار بعد، جهانی بدون جنگیدن
قسم بخور تو که عادت نمی‌کنی هرگز
به مُردگی نگاهت، به دفن خندیدن

قسم بخور که خودت سرزمین من باشی
که لای ثانیه‌ها در زمان هم باشیم
که راوی‌ات بشوم، نقش اوّلم باشی
قرار بعد، پُر از داستان هم باشیم

اگر چه پُر شده‌ایم از تنفّری ابدی
قسم بخور که نمانی درون این کابوس
بخند، تا که به رویا مهاجرت بکنیم
قرار بعد، من و تو، کنار اقیانوس

▪

کنار آمده‌ام با سیاهی‌ای که منم
فقط به خاطر دنیای روشنی که تویی
مهم نبود بمیرم برای لبخندت
برای علّت این زنده بودنی که تویی

قرار بعد، برای ادامه‌ی نفسم...
بمان به خاک وجودم که ریشه می‌خواهم
بگو هنوز مرا تا همیشه می‌خواهی
بمان! هنوز تو را تا همیشه می‌خواهم

قرار بعدی‌مان، با من و بدون من
سفر بکن به جهانی که پشت دیوار است
قسم بخور که اگر مرگ هم نصیبم بود
سر قرار بیایی... که آخرین بار است

توضیحات:

- حمله به تایتان (Attack on Titan) عنوان یک انیمه‌ی معروف است که براساس مجموعه مانگایی با همین نام اثر هاجیمه ایسایاما ساخته شده است. تمام ارجاعات و اسامی خاص شعر (شال‌گردن سرخ، شیگانشینا و تروست، کارلا و...) اشاره به این اثر دارد. لازم به ذکر است این شعر الهام گرفته از شعر «قرار آخر» سروده‌ی حامد ابراهیم‌پور می‌باشد.